Stanowisko w tej sprawie zajął również Główny Inspektorat Pracy (Stanowisko Departamentu Prawnego GIP z 16 października 2007 r., GNP-302-4560-464/07/PE). Zgodnie z nim przepisy u.c.p.k. znajdą zastosowanie do wszystkich kierowców zatrudnionych w formule stosunku pracy, spełniających wymóg odbywania przewozu drogowego. $36.07 $ 36. 07. Get it as soon as Monday, Jul 10. In Stock. Sold by r&dproductions and ships from Amazon Fulfillment. + GNP Fish Oil 1000MG 300 soft gels United States yearbook - 1981 (1) EN. English Deutsch Français Español Português Italiano Român Nederlands Latina Dansk Svenska Norsk Deutsch Français Español Português Italiano Three-phase nanocomposite films, made up of polystyrene (PS), bismuth ferrite (BiFeO3; BFO) and conducting particles of graphite nanopowder (GNP), were prepared by solution casting techniques. Using different volume fractions of GNP, the dielectric properties of the nanocomposites were analyzed by impedance analyzer with various ranges of electric fields. To support our discussions Our database of 85M lines of inventory includes parts like 4560-10 FILTER from multiple manufacturers KW MICROWAVE Cell cycle It is known that Pe has a cytostatic activity against malignant cells inhibiting DNA synthesis, causing the accumulation of cells in the S phase.17,18 In order to evaluate if our nanovehicle maintained the same activity, MSTO-211H and NCI-H2452 were incubated with GNP-HCPe and Pe for 24 and 48 hours. ibyS3F. Pracodawca decyduje, kiedy pracownik pójdzie na urlop niewykorzystany w poprzednich latach. Ale tylko w czasie stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 i wyłącznie do 30 dni. Potem obowiązują go kodeksowe reguły. Dnia 24 czerwca 2020 r. pracodawcy zyskali tymczasowe narzędzie, które ma zapobiegać kumulacji uprawnień urlopowych pracowników. Tego dnia wszedł w życie art. 15gc ustawy z r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych ( z 2020 r. poz. 374 ze zm.; dalej specustawy). Pozwala on pracodawcy wysłać pracownika, w terminie przez siebie wskazanym, na urlop wypoczynkowy niewykorzystany w poprzednich latach (urlop zaległy), stawiając dodatkowe warunki. Jako przepis szczególny o tymczasowym charakterze ma pierwszeństwo przed art. 168 KP (obowiązek udzielenia urlopu z roku poprzedniego najpóźniej do 30 września następnego roku), lecz nie wyłącza jego działania. Według specustawy Z art. 15gc specustawy nie wynika obowiązek jego zastosowania. Przepis ten tworzy jedynie możliwość wdrożenia instytucji tzw. przymusowego urlopu wypoczynkowego. Pracodawca może bowiem wysłać pracownika na dotychczas niezrealizowany urlop z poprzednich lat na podstawie tej regulacji, ale nie musi tego czynić. Jeśli się na to zdecyduje, powinien postępować według następującej procedury: KROK 1. Jednostronna decyzja pracodawcy Pracodawca nie potrzebuje zgody pracownika, aby udzielić mu zaległego urlopu w trybie art. 15gc specustawy. W przeciwieństwie do art. 168 KP ma prawo sam podjąć decyzję nie tylko w stosunku do dni pozostających wciąż na koncie urlopowym pracownika za rok 2019 r., ale też za nieprzedawnione lata wcześniejsze. Konkretnie za 3 lata wstecz, licząc od 30 września danego roku kalendarzowego wobec niewykorzystanego urlopu za rok poprzedni (art. 291 § 1 KP oraz wyrok SN z r., I PKN 367/00, OSNAPiUS 2003/2/38, który zachował aktualność mimo przesunięcia terminu z końca trzeciego kwartału na 30 września), np. z upływem 30 września 2020 r. przedawni się urlop za 2016 r. Należy zauważyć, że korzystanie z urlopu wychowawczego powoduje, że bieg przedawnienia roszczenia o urlop wypoczynkowy nie rozpoczyna się, a rozpoczęty – ulega zawieszeniu (art. 2931 KP). KROK 2. Maksymalny wymiar urlopu 30 dni urlopowych z lat poprzednich – tyle wynosi maksymalny wymiar zaległego urlopu, na jaki pracodawca może wysłać pracownika na podstawie art. 15gc specustawy. Nie muszą być udzielone łącznie. Pracodawca może je podzielić, lecz suma wszystkich części nie może przekroczyć tego limitu. Przekroczenie 30 dni zaległego urlopu nie jest sankcjonowane przez specustawę. Nie znaczy to, że pracodawca nie może być pociągnięty do odpowiedzialności. Takie kompetencje przysługują inspekcji pracy, która jest uprawniona do nadzoru i kontroli przepisów prawa pracy w zakresie urlopów (por. art. 10 ust. 1 pkt 1 i art. 11 ustawy z r. o Państwowej Inspekcji Pracy, tj. z 2019 r. poz. 1251). KROK 3. Termin udzielenia urlopu Termin, w którym pracownik będzie przebywał na zaległym urlopie, wyznacza samodzielnie pracodawca. Nie musi przy tym brać pod uwagę planu urlopów na 2020 r. (traci on moc w części obejmującej urlop z lat poprzednich, który zostanie zrealizowany na mocy art. 15gc specustawy). Ma natomiast obowiązek zadbać, aby urlop (lub jego ostatnia część) rozpoczął się w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19. Treść art. 15gc specustawy wskazuje bowiem, że udzielenie urlopu powinno nastąpić w tym czasie, co nie znaczy, że w całości powinien przypadać na ten okres. Ważne Pracownik jest zobowiązany wykorzystać urlop udzielony mu zgodnie z art. 15gc specustawy. Może go nie rozpocząć, przerwać albo zostać z niego odwołany jedynie w okolicznościach wskazanych 165-167 KP ( wskutek choroby czy urlopu macierzyńskiego). Według Kodeksu pracy Pracodawca, który nie skorzysta z art. 15gc specustawy (bez względu na powody) albo wyczerpie 30-dniowy limit, udziela zaległych urlopów lub ich pozostałej części zgodnie z kodeksem pracy oraz regułami wypracowanymi przez orzecznictwo i doktrynę. Powinien przede wszystkim pamiętać o zasadzie pierwszeństwa urlopu zaległego przed bieżącym (por. wyroki SN z r., II PK 199/12 oraz z r., III PK 32/04, MoPr 2004/9/230). Nie wolno mu też zapominać, że jego swoboda jest ograniczona, co przedstawia poniższa procedura: KROK 1. Zgodnie z planem urlopów lub w uzgodnieniu z pracownikami O ile urlop zaległy udzielany w trybie art. 15gc specustawy pozostaje bez związku z planem urlopów, o tyle jego udzielenie na podstawie kodeksu pracy ma nastąpić w terminach zapisanych w takim planie, przy czym ten za 2019 r. – powinien przypadać do 30 września 2020 r. Tak jest w przypadku, gdy pracodawca w ogóle nie zastosuje wymienionego przepisu. Jeśli natomiast plan zdezaktualizował się ze względu na wdrożenie przymusowego 30-dniowego urlopu na mocy specustawy, a pracownicy nadal dysponują niezrealizowanymi dniami urlopowymi z lat poprzednich, pracodawca musi go dostosować do aktualnych potrzeb. Jest przy tym zobligowany do wzięcia pod uwagę wnioski pracowników i zapewnienia normalnego roku pracy (art. 163 § 1 KP). Gdy pracodawca nie ma planu urlopów, ustala terminy zaległych urlopów (lub pozostałej ich części) bezpośrednio z pracownikami (art. 163 § 2 KP). Ważne Pierwszy dzień zaległego urlopu z 2019 r., udzielanego na podstawie art. 168 KP, może przypadać na środę 30 września 2020 r., jeśli w tym dniu pracownik – zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy – ma wykonywać pracę. Data ta nie dotyczy urlopów niewykorzystanych w latach wcześniejszych. Pracownikom uchylającym się od współpracy przy określaniu terminu wykorzystania zaległego urlopu, pracodawca może zagrozić zastosowaniem kar porządkowych (art. 108 KP). Może też sam go wyznaczyć, ale tylko za rok 2019. KROK 2. Na podstawie decyzji pracodawcy Wpisanie do planu urlopów terminu zaległego urlopu albo jego uzgodnienie z pracownikiem nie jest równoznaczne z możliwością jego rozpoczęcia przez pracownika bez wyraźnej zgody pracodawcy (por. wyrok SN z r., I PKN 121/00, OSNAPiUS 2002/15/353). Pracownik, który samowolnie uda się na taki urlop, dopuści się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (por. wyrok SN z r., I PK 88/08, OSNAPiUS 2010/11-12/137). Nieobecność w takim przypadku będzie usprawiedliwiona tylko wtedy, gdy pracodawca odmawiając udzielenia urlopu zaległego nie podał żadnych szczególnych okoliczności uzasadniających tę decyzję (wyrok SN z r., SNO 29/13). Jeśli pracownik nie będzie chciał udać się na zaległy urlop, pracodawca może go do tego zmusić. Ma jednak do tego prawo wyłącznie wobec urlopu za 2019 r. Zdaniem Sądu Najwyższego, zastosowanie art. 168 KP przez pracodawcę nie wymaga bowiem zgody pracownika (wyrok SN z r., I PK 124/05, OSNP 2006/23–24/354). Zasadniczo z tą interpretacją nie zgadza się Departament Prawny Generalnego Inspektora Pracy (stanowisko ze stycznia 2007 r., GNP-110-4560-46/07/PE). Jednak w czasie stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii dopuszcza jej obowiązywanie (stanowisko dostępne pod adresem: W ten sam sposób wypowiedziało się Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej ( KROK 3: Odpowiedzialność za nieudzielenie urlopu Pracodawcy, który nie udzieli zaległego urlopu grozi grzywna od 1 tys. do 30 tys. zł (art. 282 § 1 pkt 2 KP). Zasada wspólna Pracodawca udziela zaległego urlopu – w trybie specustawy i kodeksowym – w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu (art. 1542 § 1 KP). Pracownica ukończyła studia wyższe. Po studiach w 2006 r. była na półrocznym stażu z urzędu pracy. Następnie przez pół roku była zatrudniona na umowę o pracę. Od 1 września 2007 r. podjęła pracę w naszym zakładzie. Wiem, że studia liczone są jako 8 lat pracy oraz do stażu urlopowego wlicza się pół roku z poprzedniej pracy. Pracownicy niedługo minie rok, odkąd pracuje w naszym zakładzie. W sumie będzie więc miała 9,5 roku stażu pracy. Czy odbyty półroczny staż absolwencki należy wliczyć do stażu urlopowego? Kiedy pracownica nabędzie prawo do 26 dni urlopu? RADA Półroczny staż absolwencki Państwa pracownicy należy wliczyć do jej stażu urlopowego. Pracownica nabędzie prawo do uzupełniającego urlopu wypoczynkowego 31 sierpnia 2008 r. UZASADNIENIE Bezrobotny absolwent szkoły wyższej, który nie ukończył 27. roku życia, może zostać skierowany przez starostę, na podstawie umowy zawartej między starostą a pracodawcą, do odbycia stażu w zakładzie pracy (art. 53 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Taki staż absolwencki nie powoduje nawiązania stosunku pracy. Dlatego nie mają do niego zastosowania przepisy dotyczące uprawnień pracowników, które wynikają z Kodeksu pracy. Jednak okres stażu absolwenckiego wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 79 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Zatem okres odbywania stażu należy wliczyć do okresu, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego. Takie stanowisko potwierdził również Departament Prawny Głównego Inspektoratu Pracy w piśmie nr GNP-110-4560/07/PE. Do okresu, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, w przypadku Państwa pracownicy należy zaliczyć: Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Pracownica nabędzie zatem 31 sierpnia 2008 r. prawo do urlopu uzupełniającego w wymiarze 6 dni. Będzie bowiem miała wówczas 10-letni staż urlopowy, który będzie ją uprawniał do 26 dni urlopu wypoczynkowego w skali roku (art. 154 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy). WAŻNE! Urlop uzupełniający w wymiarze 6 dni przysługuje pracownikowi bez względu na miesiąc, w którym ukończy on 10-letni staż urlopowy. Od 1 stycznia 2009 r. Państwa pracownica nabędzie już prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego. Różnica pomiędzy wpływem na urlop wypoczynkowy okresu zatrudnienia na podstawie stosunku pracy a na podstawie stażu absolwenckiego polega na tym, że za okres stażu absolwenckiego nie przysługuje absolwentowi urlop wypoczynkowy. Podczas stażu nie przysługuje prawo do wykorzystania urlopu wypoczynkowego wynikającego z Kodeksu pracy, a jedynie do dni wolnych przewidzianych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego nastąpi po nawiązaniu przez absolwenta stosunku pracy. PRZYKŁAD Anna Nowak po ukończeniu szkoły średniej podjęła zatrudnienie na podstawie umowy o pracę. Zatrudnienie to trwało 1,5 roku. Po tym czasie pani Anna zdecydowała się podnieść swoje kwalifikacje i poszła na studia. Po ukończeniu studiów licencjackich rozpoczęła roczny staż z urzędu pracy. Po upływie 6 miesięcy stażu absolwenckiego okresy mające wpływ na ustalenie jej wymiaru urlopu wyniosły 10 lat. W tym przypadku pani Anna nie może jednak skorzystać z 26 dni urlopu wypoczynkowego, ponieważ podczas odbywania stażu z urzędu pracy nie jest pracownikiem i uregulowany w Kodeksie pracy urlop wypoczynkowy jej nie przysługuje. Pani Anna ma jedynie prawo do 2 dni wolnych za każde 30 dni kalendarzowe odbytego stażu absolwenckiego, bez względu na swój staż urlopowy. Nie jest to jednak urlop wypoczynkowy w rozumieniu Kodeksu pracy. • art. 49, art. 53, art. 79 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - z 2008 r. Nr 69, poz. 415; z 2008 r. Nr 70, poz. 416 • art. 153-155 i 158 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - z 1998 r. Nr 21, poz. 94; z 2008 r. Nr 93, poz. 586 Agnieszka Oleksiak specjalista w zakresie prawa pracy Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Ustosunkowując się do zadanego przez Panią pytania, uprzejmie wyjaśniam, co następuje. Poniższa odpowiedź została oparta na następujących faktach i ich prawnej ocenie. Z treści Pani pytania wynika, że jest Pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Wymiar Pani urlopu wypoczynkowego wynosi 25 dni. Okres zatrudnienia u obecnego pracodawcy nie przekracza 3 lat. Dnia 21 stycznia 2013 r. złożyła Pani oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron z miesięcznym okresem wypowiedzenia od 1 lutego 2013 r. Obecnie posiada Pani także niewykorzystany urlop za rok poprzedni w wymiarze 19 dni. Stosownie do treści art. 36 § 1 Kodeksu pracy ( „okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi: 1) 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy, 2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, 3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata”. W Pani przypadku mamy zatem do czynienia z jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia. Okres wypowiedzenia umowy o pracę obejmujący tydzień lub miesiąc albo ich wielokrotność kończy się odpowiednio w sobotę lub w ostatnim dniu miesiąca. Obecnie okres wypowiedzenia rozpocznie się z 1 lutego 2013 r., albowiem do końca stycznia 2013 r. okres wypowiedzenia nie biegnie. Gdyby bowiem przyjąć tok rozumowania pracodawcy, doszłoby do wydłużenia okresu wypowiedzenia, a sytuacja taka w przypadku braku odmiennych zapisów umowy jest niedopuszczalna. Wskazać należy jednak na treść art. 1671 zgodnie z którym: „W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownik jest obowiązany wykorzystać przysługujący mu urlop, jeżeli w tym okresie pracodawca udzieli mu urlopu. W takim przypadku wymiar udzielonego urlopu, z wyłączeniem urlopu zaległego, nie może przekraczać wymiaru wynikającego z przepisów art. 1551”. Innymi słowy tylko od pracodawcy zależy, czy udzieli Panu urlopu wypoczynkowego w trakcie wypowiedzenia, czy też nie. Jeżeli nie udzieli, wówczas będzie musiał wypłacić Pani ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Wyraźnie podkreślić należy stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z 26 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II PK 302/10), zgodnie z którym: „Udzielenie pracownikowi urlopu wypoczynkowego w okresie wypowiedzenia (art. 1671 zależne jest jedynie od woli pracodawcy, której pracownik nie może się sprzeciwić. Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia umowy o pracę może być wynikiem porozumienia zawartego między pracodawcą i pracownikiem. Dochodzi wówczas do zawarcia dodatkowej umowy między stronami stosunku pracy. Jeżeli z takiej umowy nie wynika obowiązek pracownika wykorzystania urlopu wypoczynkowego w okresie nieświadczenia pracy, to pracodawca nie może pracownika zobowiązać do wykorzystania urlopu w tym okresie. Okres wypowiedzenia, o którym mowa w art. 1671 należy liczyć od złożenia oświadczenia woli o wypowiedzeniu do rozwiązania umowy o pracę, choćby faktycznie był on dłuższy niż okres wypowiedzenia określony w art. 36 § 1 Pracodawca może zobowiązać pracownika zatrudnionego na podstawie powołania, którego odwołał ze stanowiska, do wykorzystania w okresie wypowiedzenia zaległego i proporcjonalnie także bieżącego urlopu wypoczynkowego, mimo że w okresie wypowiedzenia pracownik – zachowując prawo do wynagrodzenia – nie ma obowiązku świadczenia pracy”. Zgodnie z art. 1551 „w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop: 1) u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze, 2) u kolejnego pracodawcy – w wymiarze: a) proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego, b) proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem § 2”. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi zgodnie z art. 1672 Istotny z punktu widzenia Pani interesu jest pogląd wyrażony w opinii Państwowej Inspekcji Pracy (GNP-110-4560-46/07/PE), w której uzasadnieniu wskazano, że „Urlop wypoczynkowy bieżący, jak i zaległy jest uprawnieniem pracowniczym realizowanym na podstawie planu urlopowego bądź w niektórych wypadkach po porozumieniu z pracownikiem. Na pracodawcy spoczywa obowiązek udzielenia urlopu wypoczynkowego zgodnie z planem urlopów lub po uzgodnieniu z pracownikiem. Samorzutne udzielenie przez pracodawcę urlopu, wbrew woli pracownika, poza przypadkiem określonym w art. 1671 (w okresie wypowiedzenia), nawet jeżeli jest to urlop zaległy, wkracza w sferę uprawnień pracowniczych i jako takie jest prawnie niedopuszczalne”. Za pierwsze dwa miesiące przysługuje Pani prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 5 dni. Urlop ten powinien być wykorzystany u obecnego pracodawcy, gdyby tak się nie stało, nie może Pani skorzystać z tego urlopu u nowego pracodawcy. W sytuacji, kiedy pójdzie Pani na zwolnienie lekarskie, urlop zaległy w wymiarze 19 dni, jak też urlop wypoczynkowy za pierwsze dwa miesiące roku 2013 r. w wymiarze 5 dni nie zostanie wykorzystany, a w takiej sytuacji pracodawca będzie zmuszony do wypłaty ekwiwalentu. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w treści art. 171 zgodnie z którym w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny. Stan prawny z r. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. W bieżącym roku po raz pierwszy zaległych urlopów za 2011 r. należy udzielać pracownikom najpóźniej do 30 września, a nie jak do tej pory do 31 marca. Urlop wypoczynkowy może zostać nieudzielony w roku, w którym pracownik nabył do tego urlopu prawo, z przyczyn leżących po stronie pracodawcy (np. konieczność zapewnienia prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy) lub z przyczyn leżących po stronie pracownika (np. jego choroba w okresie zaplanowanego urlopu). Niewykorzystany w danym roku kalendarzowym urlop wypoczynkowy przechodzi na rok następny i od 1 stycznia następnego roku staje się urlopem zaległym. Nowy termin udzielenia zaległego urlopu Pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego do 30 września następnego roku kalendarzowego (art. 168 Kodeksu pracy). Termin ten jest zachowany, jeżeli pracownik rozpocznie wykorzystywanie zaległego urlopu przynajmniej 30 września danego roku. Dotyczy to jednak wyłącznie urlopu zaległego za 2011 r. Od 1 stycznia 2012 r. zmieniły się bowiem przepisy dotyczące terminu udzielania zaległych urlopów wypoczynkowych. Do 31 grudnia 2011 r. trzeba było ich udzielać do 31 marca następnego roku za rok za który przysługiwały. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez PIP oraz Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej nowy termin udzielania zaległych urlopów dotyczy tylko urlopów niewykorzystanych w 2011 r. Termin wykorzystania zaległych urlopów wypoczynkowych za poprzednie lata był określony na 31 marca kolejnego w ochronie przedemerytalnej - poradnik pracodawcy >> PRZYKŁAD Pracownik ma 15 dni zaległego urlopu. Na prośbę pracodawcy zgodził się wykorzystać 7 dni urlopu do 30 września 2012 r., a pozostałe 8 dni ma wykorzystać w grudniu 2012 r. Taką sytuację należy uznać za naruszenie zasady nakazującej rozpoczęcie wykorzystywania zaległego urlopu w terminie do końca pierwszego kwartału kolejnego roku. W analizowanej sytuacji zasada ta mogłaby być uznana za zachowaną, jeżeli pracownik rozpocząłby wykorzystywanie 15 dni zaległego urlopu najpóźniej do końca września br., ale bez dzielenia tego urlopu na części. Należy również pamiętać, że niewykorzystanie zaległego urlopu w terminie do końca września kolejnego roku nie powoduje utraty przez pracownika prawa do zaległego urlopu. Zaległy urlop bez zgody pracownika Pracownicy często nie chcą wykorzystywać zaległego urlopu w terminie do 30 września. Powstaje wówczas pytanie, czy w takim przypadku pracodawca może zmusić pracownika do wykorzystania zaległego urlopu w terminie, w którym zaległy urlop powinien być wykorzystany. Do zaległego urlopu należy stosować ogólne reguły udzielania urlopów wypoczynkowych. Pracodawca powinien zatem udzielać urlopu zaległego biorąc pod uwagę wnioski urlopowe pracowników (choć nie są one dla niego wiążące) oraz ustalenia zawarte w planie urlopów (art. 163 Kodeksu pracy). Pracodawca, który sporządza plan urlopów, powinien bowiem uzgodnić z pracownikiem termin wykorzystania zaległego urlopu w planie urlopów. Przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym termin urlopu zaległego powinien być ustalony wspólnie przez obie strony, oznacza, że pracodawca nie może skierować pracownika jednostronnie na zaległy urlop. Dlatego, zgodnie ze stanowiskiem części specjalistów prawa pracy oraz Państwowej Inspekcji Pracy (pismo nr GNP-110-4560-46/07/PE), pracodawca nie może zmusić pracownika do wykorzystania zaległego urlopu wypoczynkowego. Odmienny pogląd w tej sprawie zajął Sąd Najwyższy, który w wyroku z 24 stycznia 2006 r. (I PK 124/05) uznał, że pracodawca ma prawo zmusić pracownika do wykorzystania zaległego urlopu emerytury - praktyczny przewodnik >>Pracodawcy mogą więc na podstawie wyroku Sądu Najwyższego udzielać zaległego urlopu bez zgody pracownika. W razie sporu w tym zakresie z pracownikami lub z PIP będą mogli bronić swojego stanowiska przed sądem powołując się na wskazany wyrok Sądu Najwyższego. Jeżeli pracodawca przyjmie interpretację przepisów zaproponowaną przez Sąd Najwyższy i zdecyduje się wysłać pracownika na zaległy urlop, musi go o tym poinformować na piśmie ze wskazaniem terminu wykorzystania urlopu. Gdy mimo wręczenia takiej informacji pracownik stawi się w trakcie trwania urlopu w pracy, pracodawca może go nie dopuścić do wykonywania pracy. Podstawa prawna: - art. 152, art. 168 Kodeksu pracy Maurycy Organa radca prawny Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Urlop Przymusowy urlop z powodu covid Indywidualne porady prawne Marek Gola • Opublikowane: 2021-04-16 • Aktualizacja: 2021-04-16 Pracuję w fabryce produkcyjnej, jest początek roku, mało zleceń i znowu zaczęło się wysyłanie na „przymusowe urlopy”. Czy pracodawca dysponuje połową bieżącego urlopu pracownika i urlopem na żądanie? Jeśli tak to, jakie muszą być spełnione warunki w zakładzie pracy (kryzys, covid, awarie)? I w jaki sposób pracodawca wysyła na ten „przymusowy urlop”? W formie nakazu, polecenia udania się na urlop? Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu pracy zwanego dalej. Kierowanie na tzw. przymusowy urlop W pierwszej kolejności godzi się podkreślić, iż ustawodawca nie przewiduje możliwości skierowania pracownika na tzw. przymusowy urlop. Udzielenie pracownikowi przymusowego urlopu jest możliwe tylko w czasie wypowiedzenia i o ile dotyczy to urlopu zaległego. Nie odnosi się to do urlopu bieżącego, w tym do tzw. 4 dni na żądanie. Zgodnie z poglądami jedyną sytuacją, kiedy pracodawca może zmusić pracownika do wykorzystania urlopu, jest okres wypowiedzenia. Powyższe stanowisko obowiązywało już przed wprowadzeniem do Kodeksu pracy art. 1671 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym poglądem pracownik był zobowiązany do wykorzystania udzielonego mu przez pracodawcę urlopu wypoczynkowego w okresie wypowiedzenia umowy o pracę, także przed wejściem w życie art. 1671 (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2006 r., sygn. akt I PK 124/05). Druga teza w powyższego wyroku jest następująca: „Pracodawca może wysłać pracownika na zaległy urlop, nawet gdy ten nie wyraża na to zgody”. Korzystny z punktu widzenia Pani interesu pogląd przedstawia natomiast Państwowa Inspekcja Pracy w stanowisku Departamentu Prawnego Generalnego Inspektora Pracy wyrażona pod sygn. GNP–110–4560–46/07/PE, zgodnie z którym „(…) nawet jeśli zatrudniony nie zgłasza chęci wyjazdu po 31 marca kolejnego roku, nie wolno go zmusić do takiego wypoczynku. Samorzutne udzielenie przez pracodawcę urlopu, wbrew woli pracownika, poza przypadkiem określonym w art. 1671 kp (nakaz wykorzystania wakacji w czasie wypowiedzenia), nawet jeżeli jest to urlop zaległy, wkracza w sferę uprawnień pracowniczych i jest prawnie niedopuszczalne. Stąd także wobec tej zaległości należy stosować tryb z art. 163 czyli realizować według planu urlopowego lub po porozumieniu z podwładnym (…)”. Urlopy udzielane zgodnie z planem W tej sytuacji, o ile orzecznictwo stanowi przeciwko Pani, o tyle pogląd Inspekcji Pracy już nie. Powyższe jednak dotyczy okresu wypowiedzenia i urlopu zaległego, a nie urlop bieżącego. Na Pani korzyść przemawia pogląd wyrażony przez PIP, o którym mowa poniżej. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi zgodnie z art. 1672 Kodeksu pracy. Istotny jest pogląd wyrażony w opinii Państwowej Inspekcji Pracy (GNP–110–4560–46/07/PE), w której uzasadnieniu wskazano, iż „urlop wypoczynkowy bieżący, jak i zaległy jest uprawnieniem pracowniczym realizowanym na podstawie planu urlopowego bądź w niektórych wypadkach po porozumieniu z pracownikiem. Na pracodawcy spoczywa obowiązek udzielenia urlopu wypoczynkowego zgodnie z planem urlopów lub po uzgodnieniu z pracownikiem. Samorzutne udzielenie przez pracodawcę urlopu, wbrew woli pracownika, poza przypadkiem określonym w art. 167(1) (w okresie wypowiedzenia), nawet jeżeli jest to urlop zaległy, wkracza w sferę uprawnień pracowniczych i jako takie jest prawnie niedopuszczalne”. Plan urlopów przymusowych z powodu covid Reasumując, nie widzę zatem podstaw prawnych do przymuszania każdego z pracowników do wybierania dni wolnych od pracy w poszczególnych kwartałach, w sytuacji kiedy pracodawca nie może zmusić pracownika, by ten wykorzystał urlop we wskazanym przez niego terminie. Nie można w mojej ocenie potraktować przedstawionego harmonogramu jako planu urlopów, bowiem w jego tworzeniu nie brali udziału pracownicy (przynajmniej tak wynika z Pani opisu), co powoduje, że należy go traktować jako narzucony. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Indywidualne porady prawne

gnp 110 4560 07 pe