Zapadalność na ostre wzw typu B w Polsce w ostatnich latach stopniowo, ale wyraźnie spada. Zwiększa się liczba osób z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B. Wyrazem walki z tą niekorzystną sytuacją jest wprowadzenie do obowiązkowego kalendarza szczepień w Polsce szczepienia przeciwko wzw B już w okresie noworodkowym. Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) nie jest w Polsce leczone zgodnie ze światowymi standardami, co bardziej naraża pacjentów na marskość i niewydolność wątroby oraz raka wątrobowokomórkowego - alarmują specjaliści ds. chorób zakaźnych. "Obecnie, zamiast nowoczesnego leku, polscy pacjenci z WZW B otrzymują starszy, tańszy lek, który znacznie zmniejsza szansę na do ograniczenia wy³¹cznie poprzez leczenie osób z rozpoznanym WZW-C. Co wiêcej, zagro¿enie jakie ta epidemia stwarza dla zdrowia publicznego w Polsce potêguje fakt, i¿ tylko nieca³e 20% Jak często występuje WZW C? Na świecie wirusem HCV zakażonych jest – wg różnych szacunków – od 80 do 160 milionów ludzi. W Polsce co roku rozpoznaje się kilka tysięcy zakażeń. Liczba rzeczywiście zakażonych jest nieznana, ponieważ wielu ludzi może być nosicielami lub mieć przewlekłe WZW C i nic o tym nie wiedzieć. „Brutus” informuje, że zakażenie WZW C oraz ewentualne leczenie należy rozpocząć od przeprowadzenia prostego testu serologicznego. Dodatkowo forumowicz pisze o drogach zakażenia WZW C. Najczęściej do zakażenia tym wirusem dochodzi podczas różnych zabiegów medycznych (operacji, dializ, zastrzyków, usuwania znamion, itp.). Sarkoidoza może przebiegać bezobjawowo. U około 30-40% chorych stwierdza się objawy niecharakterystyczne, tzw. objawy ogólne, do których należą podwyższona temperatura ciała, zmęczenie, osłabienie, utrata apetytu, utrata masy ciała, złe samopoczucie, nocne poty. Objawy mogą dotyczyć narządu, w którym choroba się rozwija i KgM85J. W ciągu kilku ostatnich lat w leczeniu WZW typu C zarówno na świecie jak i w Polsce dokonał się przełom. Nowoczesne leki sprawiają, że w ciągu 8-12 tygodni chory pozbywa się wirusa z krwi. Kluczowa jest identyfikacja osób zakażonych i to wymaga jeszcze dopracowania. W ciągu kilku ostatnich lat w leczeniu WZW typu C zarówno na świecie jak i w Polsce dokonał się przełom. Od 2015 r. w ramach programu lekowego „Leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C terapią bezinterferonową” dostępne są leki, dzięki którym blisko 100% pacjentów, w ciągu 8-12 tygodni pozbywa się wirusa z krwi. Uruchomienie programu i przeznaczenie na niego pokaźnych środków pieniężnych było pierwszą, znaczącą zmianą w podejściu decydentów do zagadnienia. Zarówno Ministerstwo Zdrowia jak i Narodowy Fundusz Zdrowia dostrzegli realną możliwość, ale też szansę na eliminację wirusa HCV w Polsce. Co roku polski rząd kontynuował swoje działania zmierzające w tym kierunku. Ostatnią, bardzo dobrą wiadomością dla środowiska osób związanych z HCV była decyzja podjęta przez Radę Przejrzystości Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, która wyraziła pozytywną opinię dotyczącą możliwości kierowania pacjentów na badania przesiewowe przez lekarzy pierwszego kontaktu. To kolejny, dobry krok w kierunku eliminacji wirusa. W tym przypadku jednak, ostateczną decyzję dotyczącą wprowadzenia badań na poziomie POZ, podejmuje Minister Zdrowia – mówi Barbara Pepke, Prezes Fundacji „Gwiazda Nadziei”. O tym, że to ważny krok w drodze do eliminacji wirusa HCV mówił również Grzegorz Hudzik – Zastępca Głównego Inspektora Sanitarnego – Mamy dostępne formy leczenia i choć nie mamy strategii, to w tej chwili najważniejszą potrzebą w tej dziedzinie wydaje się być screening w którym najważniejsze powinno być to, by osoby wykryte, zakażone, miały bezpośredni dostęp do lekarza, do ustalenia dalszej ścieżki postępowania. Dzisiaj HCV można wyleczyć, ale nie możemy zapominać o wadze problemu i o pozostałych elementach składających się na kompleksowe podejście do zagadnienia, jak np. profilaktyka. Polska jest jednym z tych państw, które mimo, że nie mają wprowadzonej formalnej strategii dotyczącej eliminacji wirusa HCV, radzi sobie z tym zagadnieniem doskonale. „Działania, które podejmuje rząd, stawiają Polskę w czołówce państw z najlepszym dostępem do leczenia WZW typu C. Takiej sytuacji wiele krajów może Wam pozazdrościć – mówił Marko Korenjak – wiceprzewodniczący ELPA podczas debaty „Znaczenie działań systemowych dla ograniczenia liczby zakażeń HCV w Polsce”, która odbyła się 5 grudnia na zaproszenie Europejskiego Stowarzyszenia Osób z Chorobami Wątroby (ELPA). Kluczowa z punktu widzenia eliminacji wirusa HCV z przestrzeni publicznej jest dziś identyfikacja osób zakażonych. „W 2015 r. stworzyliśmy trzy scenariusze postępowania, w tym jeden, który ma nas doprowadzić do eliminacji wirusa HCV. Zakładał on leczenie ok. 15 000 pacjentów rocznie przy skuteczności terapii sięgającej prawie 100%, ale również diagnozowanie na poziomie 15 000 osób. Zaledwie dwa lata temu była to wizja, a dzisiaj mamy już ok. 12 000 osób rocznie leczonych w programie lekowym, skuteczność jest bardzo wysoka, ponieważ mamy dostęp do wszystkich najnowszych terapii. Czekamy jeszcze na refundację dwóch pandogenotypowych leków, ale cały świat na nie czeka, ponieważ dopiero niedawno zostały one zarejestrowane. Pozostaje już tylko identyfikacja zakażonych. To jest wyzwanie, któremu musimy sprostać, jeśli chcemy, by scenariusz eliminacji mógł zostać zrealizowany” – mówi dr hab. n. med. Krzysztof Tomasiewicz, Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Zakaźnych Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Obecnie nie dysponujemy systemowymi narzędziami, które umożliwiłyby „wyłapywanie” osób np. z grup ryzyka, które potencjalnie mogłyby być zakażone. Do takich grup należą osoby często hospitalizowane oraz osoby dożylnie przyjmujące narkotyki. Niektóre państwa, jak Rumunia, do sfinansowania takich zadań wykorzystują środki pochodzące z Unii Europejskiej – dodaje przewodnicząca Reic. Należy jednak dodać, że system, na leczenie WZW typu C w Polsce, przeznacza spore środki. Statystyki przedstawił dr Marek Woch, pełnomocnik Prezesa NFZ ds. Kontaktu z Organizacjami. Wynika z nich, że od wdrożenia programu lekowego, leczeniem zostało objętych ponad 23 500 osób i przeznaczono na ten cel ponad 872 mln zł. W walce z wirusem HCV ważne są nie tylko pieniądze, badania przesiewowe, ale również świadomość na temat wirusa i choroby, którą wywołuje. Tutaj dużą rolę odegrał Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny (NIZP-PZH), który w ostatnich latach z funduszy Programu Szwajcarskiego, realizował program „Zapobieganie zakażeniom HCV” Wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C) wywoływane jest przez zakażenie wirusem HCV. W większości przypadków choroba ta przez wiele lat rozwija się bezobjawowo lub z takimi objawami nieswoistymi jak np. zmęczenie, osłabienie organizmu czy bóle kostno-stawowe. Najpoważniejszą konsekwencją WZW C jest marskość wątroby. Do 2015 r. leczenie tej choroby polegało jedynie na ograniczenie dotkliwości objawów. Obecnie istnieje leki o niemal 100-procentowej zapalenia wątroby (hepatitis viralis) to grupa chorób potocznie nazywanych "żółtaczkami". Nazwa to oznacza jedynie jeden z objawów choroby, nie całe ich spektrum. W niektórych typach WZW występuje charakterystyczne zażółcenie skóry. Zapalenia wątroby charakteryzują się różnym przebiegiem. Mogą także być wtórnie wywoływane przez wirusy, które pierwotnie nie atakują wątroby (np. wirus grypy, Coxsackie B, wirus cytomegalii czy opryszczki pospolitej).Niektóre typy zapalenia wątroby zdarzają się częściej, niż inne. Do tych częstszych, powodujących w dodatku groźne powikłania, należy WZW zapalenie wątroby typu CZa tę odmianę choroby odpowiada hepatowirus o nazwie hepatitis C virus, w skrócie HCV. Jest to wirus, którego materiał genetyczny zapisuje się w formie ssRNA. Pochodzi z rodziny Flaviviridae, zawierającej ponad 100 gatunków wirusów. HCV wywołuje zjawisko nosicielstwa. Zidentyfikowano go stosunkowo późno, dopiero w roku 1989. Istnieje 7 głównych genotypów wirusa HCV. Genotyp 1 występuje najczęściej zarówno w Europie, Ameryce Północnej jak i zapalenia wątroby typu C występuje jedynie u ludzi i szympansów. Wywoływana przez niego choroba jest bardzo niebezpieczna ze względu na długi okres utajenia (fazę przewlekłą). Pacjenci często całymi latami nie zdają sobie sprawy z tego, że są chorzy, a w ich organizmie toczą się wyniszczające procesy. W tym czasie są także nosicielami, mogą więc zarazić innych. Czas, który mija od wniknięcia wirusa do organizmu do momentu manifestacji poważnych objawów, wynosi od 5 do 35 lat. Objawy choroby znacznie obniżają jakość życia. Ponadto WZW C często współistnieje z chorobami wątroby o podłożu autoimmunologicznym, co dodatkowo pogarsza to wirus wywołujący zapalenie wątroby typu C (WZW C)Epidemiologia WZW CWirusowe zapalenie wątroby typu C jest problemem nie tylko europejskim. Najczęściej występuje w Afryce (nawet od 5 do 10% populacji), Azji Środkowej i Wschodniej, a także w Europie Wschodniej, gdzie zarażone wirusem jest około 2% populacji. Według szacunków WHO na całym świecie żyje obecnie 130–150 milionów osób z tą chorobą. Około 2,8% światowej populacji posiada we krwi przeciwciała anty-HCV, co oznacza, że zarażonych może być nawet ponad 185 milionów. Rocznie z powodu powikłań wirusowego zapalenia wątroby typu C umiera około 500 000 osób. Liczba zgonów spowodowanych HCV w krajach rozwiniętych przekracza dziś liczbę zgonów spowodowanych HIV. Według danych z 2018 r. liczba zachorowań na WZW typu C w Polsce wynosiła 3 441. Przeciwciała anty-HCV występują u około 1,9% populacji polskiej, co oznacza około 732 000 osób potencjalnie zakażonych. U 231 000 zakażenie jest aktywne, co oznacza, że wirus niszczy już wątrobę. Spośród tych osób ponad 80% nie jest tego świadomei nie podejmuje żadnego leczenia. Te osoby stanowią też rezerwuar wirusa – mogą przenosić go na innych. Choroba nie jest zależna od wieku, jednak w Polsce najwięcej zakażeń odnotowuje się w grupie wiekowej 50–59 lat. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety, co może być skutkiem skłonności do podejmowania ryzykownych zachowań (przygodne kontakty seksualne, przyjmowanie narkotyków). Wirus HCV i wirusowe zapalenie wątroby typu C jest dziś najczęstszą przyczyną powikłań prowadzących do konieczności przeszczepu wątroby. Brak dostatecznej edukacji oraz profilaktyki ciągnie za sobą ogromne koszty leczenia oraz ekonomiczne – WZW typu C sprawia, że chorzy często stają się trwale niezdolni do pracy, a ich leczenie jest bardzo kosztowne. Wirus HCV groźniejszy niż HIV! Sprawdź, kto powinien się zba... Żółtaczka typu C – jak można się zarazić?Wirusem HCV można zarazić się w wyniku kontaktu z krwią nosiciela np. przez niezdezynfekowane i niesterylne narzędzia medyczne. Jedynie nieznaczną liczbę zakażeń stanowią zakażenia przez kontakt z produktami krwiopochodnymi. Nie można zarazić się drogą kropelkową, przez kontakt skóry ze skórą, pocałunki, korzystanie z tej samej toalety czy łazienki, jedzenie żywności przygotowanej przez osobę z WZW typu C, a także pływanie w tym samym zbiorniku krajach rozwiniętych najczęstsza przyczyną zakażeń jest przyjmowanie narkotyków dożylnie. W krajach rozwijających się są to zabiegi medyczne wykonywane niezgodnie ze standardami higienicznymi. W Polsce wciąż przeważają liczebnie zakażenia okołomedyczne. Wiele osób w średnim wieku, które zgłaszają się do lekarza z objawami wątrobowymi i są diagnozowane pozytywnie pod kątem WZW C, była hospitalizowana przed rokiem 1990, gdy standardy opieki medycznej i higieny były znacznie niższe, niż dziś. Z kolei osoby młode częściej zarażają się podczas przyjmowania narkotyków lub wykonywania drobnych zabiegów z naruszeniem ciągłości tkanki (zastrzyki, pobieranie krwi, tatuowanie, piercing).Wśród przyczyn zarażenia wirusem HCV podaje się :Dożylne zażywanie narkotykówRyzyko zakażenia wśród osób przyjmujących narkotyki rośnie, gdy substancja jest wstrzykiwana niesterylną igłą lub strzykawką, używaną wcześniej przez nosiciela lub mającą kontakt z jego krwią. Na świecie dożylne przyjmowanie narkotyków stanowi główny czynnik ryzyka, a zarazem główną przyczynę zakażeń HCV. Badanie przeprowadzone w 77 krajach wykazało, że aż w 25 z nich wskaźnik nosicielstwa wirusa HCV wśród osób przyjmujących narkotyki wynosi 60–80%. Bardzo często zakażenia z "nieznanych przyczyn" również przypisuje się zjawisku IDU (intravenous drug use – dożylne zażywanie narkotyków).Zabiegi medyczneTo drugi w kolejności powód zakażeń na świecie, a także główny w Polsce. Wirusem HCV można zarazić się podczas wykonywania zabiegów, przy których nie zachowano dostatecznej ostrożności i standardów higienicznych. Są to między innymi iniekcje, zabiegi stomatologiczne, dializy, pobieranie i transfuzja krwi, operacje chirurgiczne. Zakażenia w szpitalach i gabinetach, podczas wykonywania drobnych procedur medycznych, mogą odpowiadać nawet za 80% zakażeń wśród Polaków. Za problem przenoszenia wirusa HCV podczas transfuzji i przeszczepów w wielu krajach odpowiada brak badań przesiewowych dawców, a także zjawisko okienka serologicznego (test wykazuje obecność wirusa dopiero po 11–70 dniach od zakażenia, w tym czasie może fałszywie wskazać wynik negatywny).Zabiegi okołomedyczneDo tej grupy należy zwłaszcza kolczykowanie i tatuowanie bez zachowania zasad higieny. Przebadanie się pod kątem żółtaczki typu C jest szczególnie zalecane osobom, które wykonywały kolczykowanie lub tatuowanie przed rokiem 1985 - procedury i techniki sterylizacji sprzętu były wtedy niewystarczające. Dziś wysokie ryzyko zakażenia wiąże się głównie z tatuażami wykonywanymi w więzieniach, natomiast tatuowanie w sprawdzonych salonach wiąże się z minimalnym ryzykiem pielęgnacyjneNiektóre narzędzia i sprzęty wykorzystywane w salonach fryzjerskich, kosmetycznych czy innych mogą mieć styczność z krwią. Dotyczy to zwłaszcza ostrzy, żyletek, nożyczek, pilników. Dlatego należy zachować ostrożność i nie korzystać z usług osób, które nie dbają o używanie jałowego sprzętu. Do zakażenia może dojść także podczas dzielenia przyborów kosmetycznych (zwłaszcza golarek) z zakażoną osobą formy kontaktów seksualnychNie ma dowodów na to, by wirus HCV przenosił się drogą płciową. Natomiast istnieją formy kontaktów seksualnych wiążące się z ryzykiem naruszenia ciągłości skóry czy śluzówki. Są to szczególnie stosunki analne (ryzyko rośnie więc w grupie mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami, co nie musi automatycznie oznaczać mężczyzn homoseksualnych) oraz praktyki sadomasochistyczne. Sperma ani śluz osób zarażonych nie zawierają wirusa. Ciąża i poródRyzyko przeniesienia wirusa na płód w czasie ciąży wynosi około 10%. Istnieje także pewne ryzyko zakażenia okołoporodowego. Kobiety chorujące na zapalenie wątroby typu C nie powinny karmić piersią, jeśli brodawki krwawią lub jeśli wiremia (zawartość wirusa w organizmie) jest bardzo się także zjawisko częstego współwystępowania wirusów HCV i HIV u jednego pacjenta ze względu na podobne drogi zakażenia. U osób będących nosicielami wirusa HIV występuje zwiększone ryzyko rozwinięcia się fazy przewlekłej WZW C – objawyJak już zostało wspomniane, objawy WZW C bardzo długo pozostają całkowicie utajone. W wątrobie toczą się procesy zapalne, a chory nie odczuwa w tym czasie żadnych dolegliwości. Postać przewlekła występuje, gdy wirus utrzymuje się we krwi dłużej niż 6 miesięcy. Do tej grupy należy zdecydowana większość przypadków. U około 15% chorych występuje faza ostra wirusowego zapalenia wątroby typu C. Objawy fazy ostrejFaza ostra, diagnozowana niezwykle rzadko, pojawia się w 3–12 tygodniu od zakażenia. Towarzyszą jej niespecyficzne objawy. Jedynym objawem specyficznym jest obecna w tej fazie (i tylko w niej) żółtaczka, czyli żółtawe zabarwienie powłok skórnych. Oprócz tego chory odczuwa:zmniejszenie apetytu i mdłości, zmęczenie, utratę masy ciała, bóle mięśniowo-stawowe. Faza ostra w 54–86% przypadków przechodzi w fazę przewlekłą - rokowania zależą od wielu czynników, takich jak wiek pacjenta czy przebieg fazy ostrej. U 10–50% ostra faza ustępuje bez leczenia. W niektórych przypadkach po tym okresie wirus HCV zostaje spontanicznie usunięty z organizmu (14–46% przypadków). Sporadycznie faza ostra rozwija się w piorunujące (nadostre) wirusowe zapalenie wątroby, z ciężkim przebiegiem i wysoką fazy przewlekłejPrzewlekłe zapalenie wątroby typu C rozwija się długo, często jest też wykrywane przypadkiem. W tym okresie w wątrobie dochodzi do włóknienia i powolnego uszkodzenia jej funkcji. Niestety, najczęściej obecność wirusa wykrywa się już w fazie, w której leczenie jest niezwykle trudne, a szkody poczynione w organizmie przez chorobę ogromne. U 10–15% chorych w czasie 20 lat od zakażenia rozwija się marskość wątroby, a następnie dekompensacja marskości, prowadząca do takich objawów, jak:nadciśnienie wrotne, wodobrzusze, żylaki przełyku i żołądka, zespół wątrobowo-nerkowy, gastropatia wtórna, zaburzenia układu krzepnięcia krwi. Zdekompensowana marskość wątroby stanowi najczęstszą bezpośrednią przyczynę zgonu pacjentów, a prawdopodobieństwo przeżycia 5 lat od jej zdiagnozowania wynosi jedynie 50%. Groźne powikłanie to także rak wątrobokomórkowy, dotykający rocznie od 1 do 4% chorych. Zakażenie HCV zwiększa ryzyko zachorowania na ten nowotwór aż siedemnastokrotnie. Jest to rak o bardzo złych rokowaniach, większość przypadków kończy się zgonem pacjenta w ciągu kilku lat od postawienia pozawątroboweU niektórych pacjentów chorych na WZW C występują także objawy pozawątrobowe, takie jak krioglobulinemia, obniżenie poziomu płytek krwi, choroby skóry, cukrzyca, chłoniaki nieziarnicze, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy oraz choroba autoimmunologiczna pod nazwą zespół Sjögrena, powodująca uszkodzenie ślinianek i kanalików łzowych. Objawy niedotyczące bezpośrednio wątroby notuje się zaledwie u 1–2% WZW typu CProcedura diagnostyczna żółtaczki typu C opiera się na badaniu krwi pod kątem obecności przeciwciał anty-HCV. Powinno się przeprowadzać trzykrotne oznaczenia, by diagnosta miał pewność, że pacjent jest (lub był, co oznacza konieczność przebadania osób, które miały kontakt z jego krwią) nosicielem wirusa. Przeciwciała utrzymują się we krwi jeszcze jakiś czas po wyleczeniu lub spontanicznej eliminacji wirusa. Jeśli obecność przeciwciał zostanie stwierdzona w co najmniej jednym z powtórzonych pomiarów, należy wykonać badanie HCV-RNA - na obecność materiału genetycznego wirusa. Wykrycie wirusowego RNA potwierdza aktywne osób chorujących niekiedy wykonuje się biopsję wątroby, by ocenić poziom jej uszkodzenia przez C – leczenieDo niedawna leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C polegało wyłącznie na próbie zatrzymania rozwoju choroby i ograniczenia dotkliwości objawów jej towarzyszących. Sytuacja pacjentów chorych na WZW C zmieniła się diametralnie w 2015 r. Wówczas na rynek wprowadzono leki, które charakteryzują się niemal 100 proc. skutecznością. Za sprawą tych leków WZW C stało się jedyną wyleczalną przewlekłą chorobą zakaźną. Warto przy tym wskazać, że leki te są bardzo drogie, ale w pełni refundowane przez NFZ w ramach programu „Leczenie przewlekłego WZW typu C terapią bezinterferonową”. Czas trwania leczenia uzależniony jest bezpośrednio od posiadanego genotypu (indywidualnego zespołu genów). Zwykle jest to od 12. do 24. czerwca 2015 r. Ministerstwo Zdrowia wprowadziło w życie nowy program leczenia WZW C. Obejmuje ono podawanie dwóch leków:Viekirax (zawiera on trzy substancje przeciwwirusowe ombitasvir, parytaprevir, rytonavir), Exviera (zawiera on dasabuvir). Przed wprowadzeniem na rynek nowych i skutecznych leków przeciw WZW typu C stosowano nieswoistą terapię dwulekową – interferonem i rybawiryną. Niestety tego typu leczenie obarczone było wysokim ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych w postaci depresji i skłonności i szczepienie na WZW typu CW Polsce badaniom pod kątem nosicielstwa HCV poddaje się jedynie dawców krwi oraz narządów, a także osoby dializowane. Wiele osób nie wie, że jest to choroba zakaźna. Powstają kolejne inicjatywy mające na celu zwiększanie świadomości dotyczącej wirusowego zapalenia wątroby typu C, a także ograniczanie jest rozprzestrzeniania, jednak inicjatyw tych wciąż brakuje. Niestety, do dziś nie opracowano bezpośrednich metod zapobiegania - nie istnieje szczepionka WZW C. Wykrycie choroby we wczesnym stadium znacząco zwiększa szanse jej wyleczenia lub hamowania rozwoju również na temat:Dieta wątrobowa – co jeść, a czego unikać przy chorej wątrobie?Oczyszczanie wątroby – mit czy fakt?Wirusowe zapalenie wątroby typu A - jak przebiega ta chorobaWZW B – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenieRozmowa z kierownikiem Zakładu Radiologii Zabiegowej o jednej z metod leczenia nowotworów wątrobyPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera ten tekst przeczytasz w 4 minuty Nie bez powodu nazywane jest cichym zabójcą. Działa podstępnie i w ukryciu, a jego objawy pojawiają się dopiero po kilkunastu latach od zakażenia. Tydzień Świadomości o Wirusowym Zapaleniu Wątroby typu C to idealny moment, żeby zadbać o siebie i bliskich. Wystarczy kwadrans, żeby przekonać się, czy jesteś wolny od wirusa… Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Nie tylko COVID-19 Wykryte zakażenie to uratowane życie I ty, i ja Nie tylko COVID-19 Światowi eksperci zgodnie podkreślają: koronawirus nie sprawił, że inne choroby zniknęły. W dobie pandemii COVID-19, wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW typu C) to nadal poważne zagrożenie. Szacuje się, że w Polsce zakażenie HCV (ang. Hepatitis C Virus) dotyczy szacunkowo 150 000 osób*, z czego ponad 80 proc.** z nich nie jest świadomych zakażenia. Jak to możliwe? Naszą czujność usypia utajony przebieg choroby – u około 80 proc. zakażonych objawy choroby nie występują. Natomiast u reszty są one niespecyficzne i często nie kojarzone z zakażeniem – najczęstsze z nich to ogólne osłabienie, bóle stawów, bolesne skurcze mięśni, świąd skóry, utrata apetytu, nudności i nadmierna senność. "Tykającej w ukryciu bomby" nie wolno jednak bagatelizować - konsekwencje nieleczonej choroby mogą być tragiczne - wirus HCV (hepatitis C) niszczy naszą wątrobę, prowadząc do jej marskości, do raka wątrobowokomórkowego, a nawet do śmierci. Wagę zagrożenia WZW typu C już w 2016 roku dostrzegła Światowa Organizacja Zdrowia, przyjmując strategię (GHSS – Global Health Sector Strategy on Viral Hepatitis for 2016-2021), dzięki której każde państwo członkowskie jest zobowiązane do eliminacji WZW do 2030 roku. Na całym świecie realizowane są działania mające na celu zwiększenie ogólnej wiedzy na temat ryzyka zakażenia wirusem zapalenia wątroby, a także dostępu do leczenia. Wykryte zakażenie to uratowane życie W ramach Tygodnia Świadomości o Wirusowym Zapaleniu Wątroby typu C każdy z nas ma szansę przyłączyć się do globalnej strategii i zmienić statystkę umieralności. W końcu to profilaktyka jest najlepszym sposobem na wczesne wykrycie i skuteczną walkę z chorobą. Wystarczy przyjść do jednego z ponad 350 punktów pobrań ALAB laboratoria w całej Polsce i skorzystać z bezpłatnego testu anty-HCV, który sprawdzi, czy w naszym organizmie znajdują się przeciwciała wirusa. Badanie jest szybkie, bezpieczne i nie trzeba się do niego specjalnie przygotowywać - polega na nakłuciu opuszki palca i pobraniu 1-2 kropel krwi. Wynik testu anty-HCV znany jest już po kwadransie i co najważniejsze, jeśli okaże się dodatni ALAB laboratoria gwarantuje dalszą bezpłatną diagnostykę. Nie zapominajmy, że w leczeniu WZW typu C czas jest kluczowy. Im szybciej wykryjemy i zwalczymy HCV, tym mamy większą szansę na uniknięcie poważnych zdrowotnych konsekwencji. To, że na WZW typu C nie ma szczepionki nie znaczy, że jesteśmy bezbronni. Od 2015 r. roku w Polsce dostępne są leki, dzięki którym zakażenie HCV stało się jedyną wyleczalną przewlekłą chorobą zakaźną. To skuteczne narzędzie, które w medycynie określane jest mianem przełomu i bardzo dobry standard medyczny obowiązujących w wielu krajach. I ty, i ja Na koniec pamiętajmy: chociaż HCV przenosi się głównie przez krew, to czynniki ryzyka zakażenia HCV są różnorodne i występują powszechnie. Potencjalnie niebezpieczne są wszystkie zdarzenia, w trakcie których przerwana zostaje ciągłość skóry lub błon śluzowych (wstrzyknięcie, nakłucie, nacięcie). O ile w przeszłości do zakażeń dochodziło najczęściej w warunkach szpitalnych, o tyle dzisiaj transmisja HCV następuje przede wszystkim w związku z nieprzestrzeganiem ustalonych standardów sanitarno-higienicznych w następstwie niewiedzy czy zaniedbań. Do zakażenia może dojść zarówno podczas zabiegów medycznych (zastrzyki, pobranie krwi, zabiegi chirurgiczne, stomatologiczne), jak i podczas wizyty u fryzjera, w salonie kosmetycznym czy w studio tatuaży. Zakażenie HCV może przytrafić się także w warunkach domowych, jeśli członkowie rodziny używają wspólnych przyborów higienicznych takich jak: szczoteczka do zębów, maszynka do golenia czy inne ostre narzędzia kosmetyczne. To, że nie mamy objawów chorobowych nie musi oznaczać, że jesteśmy wolni od wirusa. Jedynym sposobem, żeby przekonać się, że HCV nas nie dotyczy to wykonanie prostego testu… ALAB Organizatorem Tygodnia Świadomości o Wirusowym Zapaleniu Wątroby typu C jest ALAB laboratoria, przy współpracy z AbbVie Polska. Patronat merytoryczny nad wydarzeniem objęło Polskie Towarzystwo Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych. Szczegółowe informacje wraz z aktualnym wykazem wszystkich placówek, w których można skorzystać z bezpłatnego testu znajdują się na stronie Źródła *Rekomendacje Polskiej Grupy Ekspertów HCV dotyczące leczenia wirusowych zapaleń wątroby typu C w roku 2018; Waldemar Halota, Robert Flisiak, Jacek Juszczyk, Piotr Małkowski, Małgorzata Pawłowska, Krzysztof Simon, Krzysztof Tomasiewicz; Polska Grupa Ekspertów HCV, Hepatologia 2018; 18: 1-9. ** "Zapobieganie zakażeniom HCV" jako przykład zintegrowanych działań w zdrowiu publicznym na rzecz ograniczenia zakażeń krwiopochodnych w Polsce; Praca zbiorowa pod red.: Prof. dr hab. Mirosław J. Wysocki, Prof. dr hab. Andrzej Zieliński, Dr hab. Rafał Gierczyński; Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny, Warszawa 2017. Partner publikacji WZW C wirusowe zapalenie wątroby typu C wirusowe zapalenie wątroby wątroba Zapalenie wątroby - objawy i leczenie WZW typu A i B. Jakie są znaki ostrzegawcze? Zapalenie wątroby to stan zapalny, który najczęściej wywołuje obecność wirusów, alkohol czy nieprawidłowa dieta. Wyodrębniamy ostre i przewlekłe zapalenia... Plan: do 2030 r. całkowicie wyeliminować WZW typu C. W Polsce 120 tys. osób nie ma pojęcia, że choruje Do zakażenia wirusem HCV może dojść w bardzo wielu miejscach: u stomatologa, kosmetyczki, podczas wykonywania tatuażu, wirus przenosi się przez kontakt z zakażoną... Karolina Świdrak Wirusowe zapalenie wątroby - objawy, profilaktyka, czynniki ryzyka. WZW a nowotwory Wirusowe zapalenie wątroby to choroba narządu wywołana przez wirusy hepatotropowe i niehepatotropowe. WZW jest martwicą wątroby, która najczęściej jest... WZW A i WZW B - to musisz wiedzieć Te zakażenia dotykają miliony osób na całym świecie każdego roku. Wiele osób nie wie, jak łatwo można zarazić się tymi wirusami. Sprawdź, co trzeba wiedzieć o WZW... HBsAg – wykrywa zakażenie WZW typu B Obecnie powszechnie stosowanym badaniem, służącym wykryciu we wczesnej fazie zakażenia wirusem HBV, jest test antygenów powierzchniowych tego wirusa, czyli np.... Szczepienia na żółtaczkę - przeciw WZW typu A, żółtaczce typu C, skutki uboczne W Polsce obowiązkowe są szczepienia przeciwko żółtaczce, zwane potocznie jako szczepienia przeciwko WZW, czyli wirusowemu zapaleniu wątroby. Choć nie wszyscy o... Szczepienie przeciw WZW B - kiedy należy się zaszczepić? Szczepionka na wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) jest standardową i obowiązkową szczepionką zalecaną wszystkim noworodkom i dzieciom do 18 roku życia.... Marlena Kostyńska Powrót krztuśca, kiły i różyczki Czy na groźne choroby zakaźne choruje coraz więcej z nas czy coraz mniej? Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego-Państwowy Zakład Higieny (NIZP-PZH) ma już... Iwona Dudzik | Onet. Aż 80 proc. zakażonych HCV nawet o tym nie wie. Zrób badania i nie daj się chorobie Mimo że w Polsce 200 tys. osób wymaga leczenia zakażenia wirusem HCV, to leczonych jest zaledwie 40 tys. Pozostali zakażeni nie wiedzą, że żyją z wirusem, który... as 80 proc. nosicieli nie wie o zakażeniu. Co trzeba wiedzieć o WZW? Można go "złapać" w szpitalu, salonie kosmetycznych bądź w laboratorium podczas pobierania krwi. Aż 80 procent nosicieli HCV w Polsce nie ma o tym pojęcia i... Decyzja ministra zdrowia o finansowaniu od 1 lipca nowej skutecznej terapii na wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C) jest prawdziwym przełomem w leczeniu tej choroby w Polsce - ocenili we wtorek w Warszawie eksperci. Jak podkreślili specjaliści na konferencji prasowej, dzięki nowej terapii można będzie w znacznym stopniu powtrzymać w Polsce epidemię nowych zakażeń wirusem HCV, który wywołuje WZW C. Aby tak się stało, konieczne jest także przestrzeganie w placówkach medycznych procedur, które zapobiegają zakażeniom i wprowadzenie programu wykrywania infekcji HCV, przynajmniej w grupach ryzyka. Zdaniem prof. Mirosława Wysockiego, konsultanta krajowego w dziedzinie zdrowia publicznego, jest to o tyle istotne, że epidemia zakażeń wirusem HCV (wywołuje WZW C - PAP) stanowi obecnie najpoważniejszy problem zdrowotny w zakresie chorób zakaźnych w Polsce. Dotychczas nie udało się bowiem opracować szczepionki przeciw temu wirusowi. "Na naszych oczach dokonuje się jakościowa i ilościowa zmiana możliwości terapeutycznych WZW C. W Polsce jeszcze do dziś większość chorych leczyliśmy terapią, której skuteczność wynosiła 40 proc. (chodzi o terapię interferonem i rybawiryną - PAP). Teraz z dnia na dzień będziemy mogli stosować terapię, która jest skuteczna praktycznie w 100 proc." - powiedział prof. Robert Flisiak, prezes Polskiego Towarzystwa Hepatologicznego. Dodatkowo czas leczenia skraca się z 48 tygodni do 12 tygodni, a jest nadzieja, że niedługo pewne grupy pacjentów można będzie leczyć przez 8 tygodni - zaznaczył. "Co ważne, działania uboczne, które powodowały konieczność przerywania leczenia u sporej grupy pacjentów, w tej chwili przestają być problemem" - powiedział prof. Flisiak. Nowa bezinterferonowa terapia, określana w skrócie jako 3D, jest bowiem tak dobrze tolerowana, że nie ma potrzeby jej przerywać. Obecna na spotkaniu pani pacjentka przyznała, że przeszła terapię z użyciem interferonu, która okazała się nieskuteczna. "Po każdym zastrzyku czułam się, jakbym schodziła na dno piekła" - opowiadała. Za każdym razem pojawiała się wysoka gorączka, bóle stawów, depresja. Gdy zaczęła leczenie przy pomocy terapii 3D myślała nawet, że otrzymuje placebo, bo oprócz niewielkich bólów głowy przez pierwsze dwa tygodnie nie miała żadnych działań niepożądanych. Obecnie w jej organizmie wirus HCV nie jest wykrywany, a stan wątroby znacznie się poprawił. Prof. Flisiak podkreślił, że zaletą nowego programu jest też to, iż terapię 3D będą mogli otrzymać wszyscy dorośli chorzy na WZW C, niezależnie od stopnia zaawansowania schorzenia (u dzieci terapia nie została przebadana - PAP). Będą to zarówno pacjenci z zaawansowanym włóknieniem wątroby i marskością, jak i ci, u których proces włóknienia jest bardzo mało zaawansowany. "Dotychczas było to nie do pomyślenia. Nowsze leki otrzymywali pacjenci, którzy mieli zaawansowane WZW C. Jednocześnie u nich właśnie skuteczność nowych terapii była najmniejsza, dlatego grupa pacjentów po nieskutecznym leczeniu rosła" - tłumaczył specjalista. W rozmowie z PAP podkreślił, że terapia 3D jest wyjątkowo skuteczna w przypadku wirusa HCV o genotypie 1b, który dominuje w Polsce. Według prof. Flisiaka potwierdzają to wyniki badania o akronimie AMBER, w którym udział wzięło ok. 100 pacjentów polskich. Na koniec terapii u żadnego z nich (poza jednym, który zrezygnował z terapii) nie wykryto wirusa. W grudniu dostępne będą wyniki ostatecznie potwierdzające ich wyleczenie. "Dając chorym na WZW C możliwość wyleczenia uzdrawiamy psychikę pacjentów i całe rodziny" - oceniła Barbara Pepke, prezes Fundacji "Gwiazda Nadziei". Podkreśliła, że wiele osób zakażonych wirusem HCV, których nie udało się wyleczyć standardową terapią, unika wchodzenia w związki, zakładania rodzin, całymi latami nikomu nie przyznaje się do choroby z obawy przed stygmatyzacją, odrzuceniem. To bardzo negatywnie wpływa na psychikę. Pepke zaznaczyła, że wielu pacjentów ma myśli samobójcze, czemu sprzyja też terapia z użyciem interferonu. "Gdy dowiedziałam się, że mam WZW C, przez 1,5 miesiąca zastanawiałam się, czy powiedzieć moim bliskim. Miałam wtedy małego wnuka. Bałam się, że synowa powie, że od tej pory mogę go oglądać tylko z daleka, bo to bardzo częsta reakcja" - wspominała obecna na konferencji pacjentka. Dodała, że niektórzy znajomi bali się podać jej rękę i przestali utrzymywać z nią kontakty. Specjaliści obecni na spotkaniu zaznaczyli, że teraz bardzo ważne jest szybkie przeprowadzenie procedur niezbędnych, by nowy program leczenia chorych na WZW C zaczął być realizowany w praktyce. Zanim do tego dojdzie, konieczne jest wynegocjowanie przez wojewódzkie oddziały Narodowego Funduszu Zdrowia kontraktów ze szpitalami, które pozwolą leczyć odpowiednią liczbę pacjentów. Wirusowe zapalenie wątroby, często nazywane cichym zabójcą, rozwija się w ukryciu. Początkowo choroba ta nie daje żadnych typowych objawów. Można ją pomylić ze zwykłym przeziębieniem. Dopiero w zaawansowanym stadium dowiadujemy się, że w naszym organizmie dzieje się coś bardzo złego. Specjaliści zazwyczaj rozpoznają u pacjentów wirusowe zapalenie wątroby typu A i B, jednak w ostatnich latach obserwuje się wzrost zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu C. Czym różnią się poszczególne typu choroby? Co warto o nich wiedzieć? Szczegóły poniżej. spis treści 1. Czym jest wirusowe zapalenie wątroby? 2. Dlaczego wirusowe zapalenie wątroby określa się mianem "cichego zabójcy"? 3. Różnice 4. Jak leczyć wirusowe zapalenie wątroby? 5. Jak zabezpieczyć się przed zachorowaniem na wirusowe zapalenie wątroby? 6. Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby rozwiń 1. Czym jest wirusowe zapalenie wątroby? Wirusowe zapalenie wątroby to grupa zakaźnych chorób zapalnych wątroby, które są wywoływane przez wirusy hepatotropowe. Uszkadzają one wątrobę, upośledzając jej funkcjonowanie. Lekarze wyróżniają pięć rodzajów wirusowego zapalenia wątroby: wirusowe zapalenie wątroby typu A, wirusowe zapalenie wątroby typu B, wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirusowe zapalenie wątroby typu D, wirusowe zapalenie wątroby typu E. 2. Dlaczego wirusowe zapalenie wątroby określa się mianem "cichego zabójcy"? Dlaczego wirusowe zapalenie wątroby określa się mianem "cichego zabójcy"? Swoje zdanie na ten temat wyraził specjalista hepatolog, Jan Gietka. – Choroby wątroby nie dają zwykle żadnych objawów i najczęściej pierwszym widocznym jest któryś z symptomów marskości wątroby (żółtaczka, wodobrzusze, krwawienie z żylaków przełyku, encefalopatia, czyli śpiączka wątrobowa), kiedy jest już zbyt późno na cofnięcie zmian – mówi dr n. med. Jan Gietka, hepatolog. – Marskość wątroby, niezależnie od przyczyny, grozi z kolei nowotworem wątroby, który w przypadku WZW B może pojawić się nawet w wątrobach, w których jeszcze nie stwierdzono marskości. Następstwem marskości jest również niewydolność wątroby, która niesie za sobą konieczność przeszczepu oraz ryzyko śmierci – zaznacza lekarz. Dlatego osoby zakażone często nie zdają sobie nawet sprawy z tego, że są nosicielami wirusa. Rozwija się on w ich organizmie i ujawnia zazwyczaj dopiero wtedy, gdy wątroby nie da się już uratować. 3. Różnice Pomimo tego, że obie choroby są wirusowym zapaleniem wątroby, to pod wieloma względami się od siebie różnią, zaczynając od rodzaju wirusa, który je wywołuje (HAV lub HBV), a kończąc na sposobach leczeniu (w WZW A działa się objawowo, ale chory często jest obserwowany w szpitalu, WZW B – u niektórych chorych włącza się leki przeciwwirusowe, a hospitalizacja rzadko jest konieczna). Wirusowe zapalenie wątroby typu A przenosi się przede wszystkim drogą pokarmową, podczas gdy wirusowe zapalenie wątroby typu B poprzez krew. Oba wirusy mogą być przekazywane drogą seksualną. W przypadku wirusowego zapalenia wątroby A mamy do czynienia tylko z ostrym zachorowaniem, podczas gdy przy wirusowym zapaleniu wątroby typu B może być ono zarówno ostre, jak i przewlekłe. Wirusowe zapalenie wątroby typu A objawia się najczęściej: gorączką, osłabieniem, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, biegunką, bólami stawów, bólem brzucha, żółtaczką, brakiem apetytu, świądem skóry. Chory wraca do zdrowia dopiero po okresie od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Wirusowe zapalenie wątroby typu B początkowo często przebiega bezobjawowo, zdarza się także, że symptomy przypominają grypę. Czasami może pojawić się żółtaczka. U niektórych chorych ostre WZW B z biegiem czasu może przejść w przewlekłe i ten scenariusz jest dużo częstszy u dzieci niż u dorosłych. Wirusowe zapalenie wątroby typu C (Hepacivirus: hepatitis c virus) jest schorzeniem wywołanym przez zakażenie wirusem HCV. Po zakażeniu u pacjenta rozwija się zapalenie w obrębie komórek wątroby, tzw. hepatyocytów. Dochodzi wówczas do zmian martwiczo-zapalnych. Jeśli choroba trwa dłużej niż pół roku, należy mówić wówczas o przewlekłym zapaleniu wątroby typu C. W Polsce ilość zakażonych można szacować na około 700 tys. osób. Rocznie przybywa od 2,5 do 3,5 tys. nowych rozpoznań. Zgony z tego powodu podaje się na poziomie blisko 120 rocznie w skali kraju, ale uważa się, że to niedoszacowane dane. Niezwykle niepokojący wydaje się fakt, że około 80 proc. nosicieli nie wie o zakażeniu wirusem HCV. Większość zarażonych nie ma żadnych objawów chorobowych (tzn. przechodzi chorobę bezobjawowo). Mimo wszystko, zarażeni mogą uskarżać się na obniżony nastrój, przemęczenie, senność, czy złe samopoczucie. W niektórych przypadkach może dojść również do powiększenia wątroby. W przebiegu ostrego przebiegu infekcji wirusem HCV może dojść także do innych objawów. Przykładem może być utrata wagi, ból mięśni, ból stawów, żółtaczka. Na wyżej wymienione symptomy najczęściej uskarżają się młode kobiety, które zostały zakażone. 4. Jak leczyć wirusowe zapalenie wątroby? W większości przypadków ostre wirusowe zapalenie wątroby nie jest leczone, a obserwowane. Leczy się jego objawy, jeśli się pojawią. Przy przewlekłym WZW B podaje się pacjentowi zastrzyki z licznymi działaniami niepożądanymi przez prawie rok albo tabletki, które hamują namnażanie wirusa, ale trzeba je brać stale. Przewlekłe WZW B leczymy, gdy wirus uszkadza wątrobę, jednak nie ma możliwości całkowitego wyleczenia. W przypadku wystąpienia u pacjenta wirusa HCV (wirusowego zapalenia wątroby typu C) lekarze zalecają stosowanie terapii opartej o interferon pegylowany z rybawiryną. Interferon pegylowan wstrzykuje się pacjentom za pomocą zastrzyków, z kolei rybawirynę należy stosować w tabletkach. Współcześnie leczenie może być skuteczne, a chorzy mogą normalnie funkcjonować. Codzienne życie z osobą zarażoną, jeśli nie dochodzi do kontaktu z krwią, nie jest niebezpieczeństwem dla pozostałych domowników. Im szybciej podejmie się diagnostykę i właściwą terapię, tym większe szanse na wyleczenie zanim dojdzie do nieodwracalnych zmian w wątrobie. 5. Jak zabezpieczyć się przed zachorowaniem na wirusowe zapalenie wątroby? Jak zabezpieczyć się przed zachorowaniem na wirusowe zapalenie wątroby? Doktor nauk medycznych. Zdecydowanie najlepszym sposobem zabezpieczenia się przed WZW jest unikanie sytuacji ryzykownych oraz stosowanie szczepień ochronnych. – WZW A jest przenoszone przez połknięcie nawet mikroskopowych ilości substancji kałowych osoby zakażonej tym wirusem. Stąd czynniki ryzyka to spożywanie posiłków i wody przygotowywanej przez osoby zakażone, a także kontakty seksualne z osobą zakażoną. – WZW B jest przenoszone przez płyny ustrojowe takie jak np. krew i nasienie osoby zakażonej. Wirus zapalenia wątroby typu B przenosi się 50–100 razy łatwiej niż HIV. Najczęściej dochodzi do tego drogą seksualną oraz przez procedury związane z przerwaniem ciągłości skóry – przede wszystkim procedury medyczne i kosmetyczne (poprzez igły, strzykawki), ale też drogą stosowania dożylnych środków odurzających oraz z chorej matki na dziecko. – WZW C jest przenoszone przez płyny ustrojowe takie jak krew, czy wydzieliny z ciała osoby zakażonej. Na zakażenie wirusowym zapaleniem wątroby typu C w szczególności narażeni są ludzie uzależnieni od narkotyków. Do zakażenia może dojść również z trakcie porodu, kiedy matka jest nosicielką WZW C. Istnieje wówczas ogromne ryzyko przeniesienia choroby z matki na dziecko. Ponadto,okres laktacji również może spowodować przekazanie wirusa maluchowi Na chorobę narażeni są również pracownicy ochrony zdrowia. Operacje, zastrzyki, wizyty u dentysty, badania endoskopowe, dializy, pobrania krwi, transplantacje, transfuzje – to najczęstsze przyczyny nowych zakażeń. Warto wiedzieć, że do zarażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu C może również dojść podczas zabiegów kosmetycznych, u fryzjera lub barbera, jeśli dojdzie do skaleczenia. Niezwykle łatwo zarazić się również w warunkach domowych, w trakcie używania tych samych przyrządów do manicure, pedicure lub depilacji i golenia, co osoba zarażona. Zabiegi kosmetyczne, tatuaże, piercing też zaliczamy do zachowań ryzykownych. Niewielu wie, że może zarazić się u fryzjera lub kosmetyczki, a najdotkliwiej chorobę znoszą młode kobiety. Cieszyć powinno to, że mamy bardzo skuteczne szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby i jest to najbardziej efektywna profilaktyka. W przypadku stosunków seksualnych ryzyko wiąże się z uszkodzeniem naskórka lub błon śluzowych. Bójki i sporty kontaktowe również niosą ryzyko zakażenia. W przypadku udzielania pierwszej pomocy także należy dbać o profilaktykę, aby nie doszło do niezabezpieczonego kontaktu z krwią osoby poszkodowanej. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: O czym świadczy powiększenie wątroby po wycięciu pęcherzyka żółciowego? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Co oznaczają problemy trawienne? - odpowiada mgr Maria Jagiełło Co oznacza trwale powiększona wątroba z następującą marskością? - odpowiada lek. Łukasz Wroński Wszystkie odpowiedzi lekarzy 6. Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby Obowiązkowe szczepienia na HBV, czyli wirusa odpowiedzialnego za WZW typu B, obejmują wszystkie polskie dzieci urodzone po 1986 roku. Najpierw (w 1993 roku) szczepienia te wprowadzono tylko w kilku województwach, by trzy lata później objęły one noworodki i niemowlęta w całym kraju. W 2000 roku rozpoczęły się szczepienia dla 14-latków, które urodziły się po 1986 roku. W związku z powyższym zanotowano duży spadek liczby zachorowań na ten rodzaj zapalenia wątroby. Wciąż jednak wielu Polaków urodzonych przed 1986 rokiem nie otrzymało ochronnego zastrzyku. Z kolei szczepionka na HAV nie jest obowiązkowa, a jedynie zalecana, więc nie jest też refundowana. Na świecie na WZW A choruje 1,4 mln ludzi, a na WZW B – 240 mln. W Polsce liczby te wynoszą odpowiednio 1500 oraz 500 tys. W przeciwieństwie do WZW typu B, nie istnieje żadna szczepionka chroniąca pacjentów przed wirusowym zapaleniem wątroby typu C. Z tego powodu niezwykle ważne jest uświadamianie pacjentów, aby unikali oni czynników ryzyka zakażenia. Dr hab. nauk medycznych, Bogumiła Litwińska z Laboratorium Zakładu Wirusologii Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego, przyznaje, że poszerzenie wiedzy pacjenta o chorobie to podstawa. Prowadzimy badania dotyczące rozprzestrzenienia się choroby. Jeśli chodzi o HCV, to te akcje edukacyjne są jedne z najistotniejszych, ponieważ przeciw chorobie nie ma szczepionki. Jest o tyle dobrze, że już są skuteczne leki, które powodują eliminację wirusa z organizmu - mówi WP abcZdrowie dr hab. Bogumiła Litwińska z Laboratorium Zakładu Wirusologii Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego. Okazuje się, że nie ma istotnych zmian w ilości wykrywanych zachorowań w stosunku do poprzednich lat. Jeśli są zauważalne, to w dużym stopniu zależą od aktualnego modelu testowania, tzn. komu zleca się badanie w tym kierunku i czy są dostępne jakieś duże akcje społeczne, czy są darmowe testy. Wtedy mogą być wahania w liczbie także wyników dodatnich, bo wiadomo, że im więcej osób jest badanych, tym więcej tych bezobjawowych zakażeń można wykryć. polecamy

leczenie wzw cw polsce